Dag 7 vrijdag 28 maart

Na een prima ontbijt vertrokken we om 08.30 uur te voet richting het op ca. 3 km van de Lodge gelegen gebied waar de oude inmiddels verlaten kopermijnen liggen.
De temperaturen waren vandaag behoorlijk hoog, maar door een zacht briesje was het goed te doen. Ali, onze gids kwam ook voor het eerst in dit gebied, maar zonder blikken of blozen liep hij er rechtstreeks naar toe. Pas bij aankomst vertelde hij ons dat het ook voor hem de eerste keer was en dat hij van een collega de route had gehoord. De bedoeïen hebben in dit gebied absoluut geen gps nodig, zij doen alles op het gevoel. De mijnen bestonden uit diepe putten, waar men zich vroeger met een touw in liet zakken om vervolgens de stenen met de koperaders los te bikken. Het moet een hels karwei geweest zijn.
Helaas struikelde Carel over een loszittende steen, maar gelukkig kon hij zich goed opvangen met z'n linkerhand. Helaas ontstond hierin een diepe wond in de bal tussen de pink en ringvinger. Ali en wij waren de first aid kit vergeten, maar met één pleister, papieren zakdoeken en bandjes van een plastic zak konden we de wond provisorisch verbinden . We besloten om infectie te voorkomen niet verder te lopen zoals gepland, maar terug te keren richting de Lodge. Onderweg werden we na 7,1 km lopen door een pick-up opgewacht. Als eerste reden we naar een verderop gelegen dokterspost (in Jordanië is het vandaag zondag). Vakkundig werd door de aanwezige arts (hij had zijn opleiding in Rusland gehad) alles schoongemaakt en verdoofd. Daarna werden er zes hechtingen geplaatst en de zaak vakkundig verbonden. Na drie kwartier was alles gepiept en bedroegen de kosten, inclusief antibiotica voor de komende 5 dagen 10 Jordaanse Dinar ( ca € 10.00).
Vervolgens gingen we met de jeep door de Wadi Araba naar een geschikte plaats om in de schaduw te lunchen. Wederom een perfecte lunch te velde.
Vervolgens reden we over een fantastische door de bergen vanuit de Wadi Araba naar Wadi Musa (Klein Petra). Klein Petra was de plek waar vroeger de karavanen stopten, alleen bekenden mochten doorrijden naar Petra zelf.
Het is een kleine Siq van ca. 500 m waar veel plekken in de rotsen zijn uitgehouwen voor de reizigers in vroegere tijden om te overnachten. Tevens is er een uitgekiend watertoevoer systeem vanuit de bergen. In grote gecementeerde putten werd het water opgevangen en bewaard. Indrukwekkend, zeker als aanloop voor het grote Petra.
We vervolgden onze weg naar Petra waar we rond 17.00 uur arriveerden. Wederom een prima hotel met een grote luxe kamer met gesloten balcon en uitzicht op de ingang van Petra.
Morgen vertrekken we om 07.00 uur met Ali naar de Wadi Gweir, waar ons een tocht van 16 km wacht, die we deels lopend en zwemmend moeten afleggen. Carel z'n hand wordt waterdicht ingepakt. We laten ons verrassen. Ons moreel is en blijft hoog. Wat een mooi land is  Jordanië en wat zijn de mensen vriendelijk en behulpzaam.