Dag 13 donderdag 3 april

Ondanks het drukke nachtelijke straatleven, wat wordt hier tot laat in de nacht handel gedreven, hebben we heerlijk geslapen.
Vandaag reden we vanuit Aqaba via de schitterende Wadi Araba Road richting ons hotel aan de Dode Zee. Wadi Araba is een wadi (letterlijke betekenis “droge rivierbedding”) die deel uitmaakt van de Grote Slenk tussen de Dode Zee in het noorden en de Golf van Aqaba in het zuiden. In de vallei loopt de grens tussen Israël in het westen en Jordanië in het oosten. Deze wadi heeft een lengte van 166 kilometer en een groot deel ervan ligt net als de Dode Zee beneden zeeniveau.
Onderweg reden we langs schitterende goud/wit gekleurde zandduinen, die met hun groene struiken prachtig afsteken tegen de verderop gelegen bergketen.
Halverwege stopten we bij een wegrestaurant voor koffie. Een prachtige plek, waar ook prachtige souvenirs werden verkocht. Bij de Turkse koffie genoten we van een heerlijk broodje Lebenih met Senoarah (vlees met schapen- of geitenmelk.
Bij het begin van de Dode Zee stopten we bij de zuil van Lot.
Bij de vlucht uit Sodom was ook Lot’s vrouw aanwezig. De Engelen drukten Lot, zijn dochters en zijn vrouw op het hart om niet om te kijken tijdens hun vlucht. De vrouw van Lot kon echter haar nieuwsgierigheid geen weerstand bieden, keek om en veranderde hierop in een zout zuil.
Vervolgens stopten we bij de het bezoekerscentrum van de Wadi Mujib.
Deze Wadi is een vallei in het mid-westen van Jordanië. De Wadi-Mujib rivier mondt uit in de Dode Zee maar staat het grootste deel van het jaar droog, mede door de dam aan het begin van de rivier. Het water van deze dam dient als drinkwater voor de hoofdstad Amman. Het water gaat eerst naar het zuiveringsstation in Sweimeth ten noordoosten van de Dode Zee en daarna gaat het naar de hoofdstad. Het hoogteverschil tussen Wadi Mujib en de rand van de vallei en de rivierbedding waar je kunt stoppen bedraagt 600 à 700 meter en laat je genieten van adembenemende vergezichten. De wandeling van ± 2 uur begint en eindigt bij het
bezoekerscentrum op de Mujib brug, die 386 m beneden zeeniveau ligt. Het is een afdaling en een stijging van 100 m over een afstand van 800 m tot de 20 m hoge waterval. Helaas was de wandeling niet mogelijk omdat door de vele regen in het voorjaar de veiligheidssituatie dusdanig is veranderd dat e.e.a. Grondig wordt aangepast. Hopelijk gaat de wandeling binnen enkele weken weer open voor bezoekers.
We reden door naar Hammamat Ma’in Hot Springs. De hotsprings zijn een reeks van natuurlijke warmwaterbronnen die gesitueerd zijn tussen Madaba en de Dode Zee. Koning Herodes ging ons eeuwen geleden al voor door er gebruik van te maken. De ondergrondse lavascheuren zorgen ervoor dat het mineraalrijke water wordt verwarmd tot een temperatuur van 63° C. De warmwaterbronnen zijn gelegen in een indrukwekkend landschap.
We genoten staande onder de waterval van de warmte en de enorme kracht. Wat een belevenis om hieronder te staan in het gezelschap van veelal gesluierde vrouwen. Na een gigantisch afdaling met schitterende uitzichten reden we via de weg langs de Dode Zee verder naar ons hotel, Dead Sea Spa Hotel.
De Dode Zee is het laagst gelegen meer (het is een meer!) ter wereld en kreeg meer dan waarschijnlijk de naam “Dode Zee” omdat er door de hoge concentratie van mineralen geen direct waarneembare levende wezens in voorkomen (wel microscopisch). In 2005 lag de waterspiegel van de Dode Zee 417,5 meter onder zeeniveau waarmee het de laagst gelegen plek op het aardoppervlak is. De waterspiegel van de Dode Zee blijft echter dalen en het wateroppervlak verkleind voortdurend met als laatste ontwikkeling het opdrogen van het zuidelijk bassin van de Dode Zee. In 2009 heeft koning Abdullah van Jordanië echter een akkoord getekend om met de aanleg te starten van een waterverbinding waardoor er water uit de Rode Zee in de Dode Zee stroomt, in een poging deze laatste te redden. Maar uiteraard is de Dode Zee het meest gekend omwille van zijn hoge zoutconcentratie (33%) die als gevolg heeft dat een mens moeiteloos kan blijven drijven in de zee.
Ons hotel lag schitterend gesitueerd aan de Dode Zee en beschikt over maar liefst zes zwembaden, een privé strand en is verder van alle gemakken voorzien.
We genoten van de ondergaande zon, daarna van een uitgebreid en voedzaam buffet, gevolgd door het optreden van een buikdanseres. Dat we voor het drankje bij het eten 27 Jordaanse dinar (2 tinnetjes bier en twee glaasjes witte wijn) moesten betalen namen we maar voor lief.
Morgen hopen we hier verder te relaxen en bij te komen van alle belevenissen tot nu toe.